katone wus ora wigati maneh rasaku kang nggondheli sukmamu
kadya cahya kang kasaput mega ireng kang peteng ndedhet
ana wujude nanging wus angel dirasakake
kabeh wus kesirep dening sawangan liya kang rumangsamu luwih bening
aja senden ing pundakku maneh ta ndug . . .marga aku wus ora patut disendeni
aja gondelan aku maneh ta ndug . . .aku wis ora wenang mbok gondheli
aku wus dudu apa apa uga dudu sapa sapa lan wang wung tanpa rowang
kepenakna uripmu kanthi nglirwakke pikirmu bab sliraku
sliramu wus dewasa lan kudu bisa ngadeg lan lumaku
kanthinen ati kang mbok tresnani lan mbok aboti
lan sing cetha kuwi dudu aku
aku lan kowe cen sesandhingan kang ora bisa sumandhing
kabeh iki aku bisa nampa kanthi legawa
amarga aku kulina urip pait lan wus kuwaregen lara ati
Tidak ada komentar:
Posting Komentar